خوش آمدید

دستمزد زنان ورزشکار چقدر است؟


امروزه اکثر رشته های ورزشی در هر دو بخش زنان و مردان فعالیت دارند و نگاه جنسیتی در رشته های ورزشی، به استثناء چند مورد، کمتر وجود دارد اما آیا صرف حضور و فعالیت زنان در ورزش کافیست؟ کم توجهی مسئولان به این بخش را نمی توان انکار کرد. البته منظور از مسئولان افراد حاضر در راس سازمان تربیت بدنی نیست بلکه مسئولان رسانه های جمعی نیز جزء این دسته هستند. اینکه ما بخواهیم در ورزش بانوان پیشرفت داشته باشیم، بدون حمایت، خصوصا حمایت مالی ورزشکاران امکان پذیر نخواهد بود. اینکه ورزشکاران زن اکثر رشته های ورزشی، تنها به دلیل علاقه ای که به آن دارند، در تمرینات حضور داشته و در مسابقات شرکت می کنند مستدام نخواهد بود؛ تا کی این عشق می تواند ادامه داشته باشد؟ دیگر حتی نمی توان راجع به دستمزد ورزشکاران مرد و زن در یک رشته صحبت کرد زیرا کسی نه صدای دختران ورزشکار را می شنود و نه حتی لحظه ای به این مسئله فکر می کند.

به راستی تا کی می توان با این وضع ورزش بانوان را سرپا نگه داشت؟ تاکی می توان صورت خود را با سیلی سرخ کرد؟ ورزشی که تا چند سال پیش فقط در اختیار مردان بود، هم اکنون در بخش بانوان ظاهرا خوب فعالیت خود را ادامه می دهد ولی مسئله حضور کم تماشاچیان، عدم پخش زنده مسابقات بانوان و عدم جذب اسپانسر در باشگاهها نه تنها فاصله بین ورزش زنان و مردان را بیشتر می کند بلکه مدت زمان حرکت بانوان در این عرصه را نیز کندتر خواهد کرد. همین مشکلات باعث شده که مبلغ قراردادهای ورزشکاران مطرح تیم ملی در باشگاهها بسیار اندک باشد و این در حالی است که دختران ورزش کشور در اکثر رشته ها از فدراسیون های خود هیچ حقوقی به صورت ماهیانه دریافت نمی کنند.


ما که نمی توانیم گدایی کنیم!

بیان محمودی (خانم گل مسابقات لیگ فوتبال سال گذشته) که امسال در تیم نساجی عقاب مازندران توپ می زند، در مورد وضعیت قراردادها در ورزش بانوان به شیرزنان می گوید: اگر باشگاهها نبودند، ما نمی دانستیم هزینه هایمان را باید از کجا تامین کنیم. فدراسیون هیچ حقوقی بابت حضور بازیکنان در تیم ملی فوتبال پرداخت نمی کند البته شجاعی (نائب رئیس فدراسیون فوتبال در بخش بانوان) تمام تلاش خود را برای این کار می کند ولی متاسفانه هنوز نتیجه ای نگرفته است.

وی که راضی به اعلام مبلغ قراردادش نشد، ادامه داد: قراردادم با نساجی در سال بیش از 3میلیون تومان است که البته در مقایسه با بعضی از بازیکنان، من بیشتر دریافت می کنم اما این مبلغ در برابر قراردادهای فوتبالیستهای مرد خیلی ناچیز است.

معصومه جهانچی (کاپیتان تیم ملی فوتبال و بازیکن تیم ملوان جوان رشت) از این وضعیت ناراضی است و می گوید: امسال برای اولین بار است که از باشگاه حقوق دریافت می کنم و البته آن هم در سال کمی بیشتر از یک میلیون تومان. اکثر بازیکنان در اکثر تیمها، همین مبلغ را دریافت می کنند.

وی ادامه داد: 4سال عضو تیم ملی هستم ولی تاکنون غیر از 200 دلار که در هر اعزام گرفته ام، هیچ حقوق دیگری دریافت نکردم. حتی بعد از موفقیت هایی که کسب کرده بودیم به ما قول پاداش دادند که تاکنون این پاداشها به ما داده نشده. ما هم نمی توانیم چیزی بگوییم و باید فقط به خاطر علاقه مان به فوتبال ادامه دهیم.

امسال، اولین باری است که از باشگاه حقوق دریافت می کنم

غزال سرشار (والیبالست تیم سایپا) 36 سال دارد و از ملی پوشان سابق تیم ملی است. وی به هیچ عنوان حاضر به اعلام مبلغ قرارداد خود نشد و گفت: من از باشگاه بسیار راضی هستم. آنها در حد توانشان، حقوق به بازیکنان پرداخت می کنند که البته اصلا قابل مقایسه با آقایان نیست. شاید حتی یک سوم قرارداد آنها هم نباشد. هیچگاه از فدراسیون، پولی بابت حقوق دریافت نکردیم. خودشان باید حقوق بدهند؛ ما که نمی توانیم گدایی کنیم.

از صفر تا 14 میلیون تومان!

نجاتی زاده (نائب رئیس فدراسیون والیبال) در این ارتباط به شیرزنان گفت: متاسفانه تا امروز هیچ نوع حقوق مالی از طریق فدراسیون به بازیکنان تیم ملی بانوان داده نشده است. شاید بتوان دلیل آن را عدم داشتن یک تیم مستمر دانست ولی با برنامه ریزی هایی که شده تا 2 سال آینده به بازیکنان دختر تیم ملی حتما حقوق خواهیم داد.

نجاتی زاده تصریح کرد: مردان والیبالیست حقوق دریافت می کنند و باید مانند موارد دیگر از قبیل امکانات، پول توجیبی و ... برای اعزامها که در دو بخش بانوان و آقایان یکی بوده، این مسئله هم یک میزان باشد. حتی اگر ماهی 100 هزار تومان برای پرداخت بازیکنان تیم نوجوانان داده شود، ما این کار را انجام می دهیم تا بچه ها را دلگرم کنیم. ما باید خود را به مراحل بالاتری برسانیم که بتوانیم به این اهداف برسیم تا بازیکنی را که به تیم ملی دعوت می کنیم، دیگر نگرانی بابت مسئله مالی نداشته باشد.

بسکتبالیستها هم از قاعده دریافت حقوق کم از سوی باشگاهها و عدم دریافت حقوق از طرف فدراسیون خارج نیستند. مثلا یکی از بازیکنان درجه یک تیم ملی فقط 13 میلیون در سال به عنوان حقوق دریافت می کند که این مقدار در برابر بازیکن مرد بسکتبال اصلا به چشم نمی آید.

کرم زاده (نائب رئیس فدراسیون بسکتبال) درخصوص این مسئله بیان کرد: مبلغ قرارداد بازیکنان دختر با بازیکنان پسر اصلا قابل مقایسه نیست. بازیکن درجه یک ما 14 میلیون در سال و بازیکن درجه یک آقایان بیش از صد میلیون حقوق در سال دریافت می کند.

شطرنج بازان نیز مانند ورزشکاران رشته های دیگر با این مشکل مواجهند. آتوسا پورکاشیان که امسال نیز با تیم پتروشیمی بندر امام در مسابقات لیگ شرکت می کند، از بازگویی مبلغ قراردادش خودداری کرد و تنها در خصوص پرداخت حقوق از طرف فدراسیون گفت: تا این زمان که عضو تیم ملی بودم، فقط 2بار از فدراسیون حقوق گرفته ام. بار اول در مسابقات آسیایی دوحه قطر و بار دوم هم 5 ماه برای مسابقات ماکائو که البته بقیه آن را دریافت نکرده ام. این مسئله نه تنها برای من بلکه برای بقیه شطرنجبازان هم اتفاق افتاده است. حقوق ما از 300 تا 500 هزار تومان متغیر است.

شایسته قادرپور (دیگر شطرنجباز پتروشیمی بندرامام) بیان کرد: سالیانه بیش از 500 هزار تومان از باشگاه دریافت می کنم.

وی با تایید صحبتهای پورکاشیان ادامه داد: مبلغ قرارداد و حقوق بازیکنان دختر از پسرها خیلی کمتر است ولی متاسفانه در رشته شطرنج، آقایان هم نسبت به رشته های دیگر پول کمتری می گیرند. این مسئله برای یک شطرنجباز حرفه ای که تمام زندگی خود را در این راه می گذارد، خیلی مهم است و اگر رعایت نشود مطمئنا انگیزه ها به مرور زمان از بین می روند. اینکه با گرفتن هر مقامی هیچ تجلیلی از ما نشود، برایمان بی انگیزگی خواهد آورد.

پورکاشیان: فقط 2بار از فدراسیون حقوق گرفته ام

مهدیه منتظران (یکی از شمشیربازان موفق تیم ملی کشورمان) در خصوص پرداخت حقوق از طرف فدراسیون گفت: متاسفانه کمبود بودجه فدراسیون ما بقدری است که حتی در زمان اعزام ها هم پول توجیبی نمی دهند. نمی دانم آقایان هم همین وضع را دارند یا نه ولی ما هیچ پولی از فدراسیون نمی گیریم.

وی ادامه داد: مشکلات برای اعزام، جذب مربی و برگزاری اردوها خیلی زیاد است. به طوریکه تیم 12 نفری را با 3 نفر اعزام می کنند و با این اوضاع صحبت کردن و درخواست حقوق هیچ فایده ای ندارد.

گلناز فائزی (عضو تیم ملی بدمینتون) است و علی رغم نفرات دیگر هیچ مانعی برای بازگویی مبلغ قراردادش ندید و گفت: با تیم فولاد مبارکه سپاهان در مسابقات لیگ شرکت می کنم و مبلغ قراردادم هم سالیانه 500 هزار تومان است. وی که مانند ورزشکاران رشته های دیگر از فدراسیون هیچ حقوقی دریافت نمی کند، تصریح کرد: حقوقی برای بازیکنان دختر در فدراسیون بدمینتون تعریف نشده است، پول توجیبی هم در اعزامها به ما داده نمی شود و حتی مبلغ قراردادهایمان با آقایان زمین تا آسمان تفاوت دارد. قرارداد آنها از 15 میلیون شروع می شود در حالی که بیشترین مبلغ قراردادهای ما 2 میلیون تومان است.

فائزی افزود: به نظر من خیلی مضحک است. همه ما به خاطر علاقه و عشق خودمان ادامه می دهیم. هزینه ها بالاست و باید همیشه استرس داشته باشیم. خوب قاعدتا منِ نوعی با این وضع نمی توانم خوب بازی کنم و بعد از مدتی هم دلزده خواهم شد.

حقوقهای کم منطقی اند!

مهین فرهادی زاد یکی از نفراتی است که در ورزش بانوان سابقه ای طولانی دارد و هم اکنون به عنوان استاد دانشگاه و نائب رئیس فدراسیون قایقرانی مشغول کار است. وی در خصوص مسئله حقوق ورزشکاران دختر به شیرزنان گفت: رشته های ورزشی و فدراسیون ها با هم متفاوتند. رشته ای با توجه به فعالیت و قدمتی که دارد و همچنین سابقه ای که در آموزش و پرورش داراست، برای استعدادیابی و نگه داشتن بازیکنان خود زیاد تلاش نمی کند و عمده این فعالیت ها به عهده باشگاهها است زیرا در این رشته ها که همگانی ترند، افراد به صورت بالقوه وجود دارند. ولی رشته هایی هستند مانند قایقرانی که باید حتما در مکان خاص و با آموزش حرفه ای افراد همراه باشد و برای حفظ نفرات برتر هم فدراسیون کار سخت تری دارد. ضمن اینکه در استعدادیابی نیز، خودِ فدراسیون وارد عمل می شود. این مسئله نشان دهنده تفاوت در پرداخت حقوقها در بحث ورزش بانوان در رشته های مختلف است.

باشگاه باید درآمدی داشته باشد تا حقوق پرداخت کند

فدراسیون قایقرانی به صورت ماهیانه و به طور مساوی حقوقی برای قهرمانان و نفرات تیمهای ملی خود در نظر گرفته و علی رغم رشته های دیگر، ورزشکاران که در اردوهای مستمر و مداوم به سر می برند نگرانی خاصی بابت دریافت حقوق خود ندارند.

هادوی سرمربی سابق تیم ملی بسکتبال بانوان و استاد دانشگاه در همین رابطه گفت: قرار نیست فدراسیون ها حقوقی به ورزشکاران پرداخت کنند بلکه باشگاهها موظف به انجام این کار هستند.

وی ادامه داد: در کشورما ورزش حرفه ای تعریف نشده؛ به همین دلیل این حق ضایع می شود. باشگاهها در غالب ورزش حرفه ای تعریف شده و به این شکل عمل می کنند. ضمن اینکه بعضی از رشته ها به دلیل مختلف سیاسی، فرهنگی ، اجتماعی و... برای بازیکنان پول ساز هستند که این مسئله هم در ورزش آقایان بیشتر به چشم می خورد.

هادوی بیان کرد: منطقا حقوق دختران و مبلغ قراردادهایشان از پسران کمتر است. باشگاه باید درآمدی داشته باشد تا حقوقها را پرداخت کند و بیشتر این درآمدها هم از طریق اسپانسرها به دست می آید که متاسفانه ورزش بانوان اسپانسری ندارد. در بخش مردان، باشگاهها به شکل رسمی وجود دارند، افراد عضو آن می شوند، اسپانسر هم کمک می کند. فدراسیون یک ان جی او است و بودجه خاصی برای برگزاری مسابقات و پرداخت حقوق داوران و مربیان خود دارد و در اساسنامه فدراسیونها چنین مسئله ای تعریف نشده است.



کپی
لینک اشتراک گذاری

  • 2210
  • 0