باشگاه شطرنج ذهن برتر

به نام او...

سلام. چندی است که در فدراسیون شطرنج شاهد مسائلی هستیم که بارها توسط شرکت کنندگان و اولیاء آنان مطرح شده اما متاسفانه تا کنون برای حل مشکلات اقدامی صورت نگرفته است . البته شایان ذکر است که عنوان کردن این مسائل به عنوان انتقاد ، با وجود مدیر جدید هیئت شطرنج تهران سرکار خانم سهیلا قاسمی که سابقه ی طولانی در مدیریت ورزشی داشته اند و بسیار کاردان و تلاشگر هستند ، ما را به این مهم امیدوار می کند که این انتقادات سازنده باشد.

اکنون به یکی از این نواقص اشاره می کنیم.

چندی است در فدراسیون شطرنج شاهد خاموشیهای متعدد و متاسفانه در حین برگزاری مسابقات هستیم که موجب بروز مشکلاتی برای شرکت کنندگان شده است. البته بیان این مطلب تکراری و در عین حال به یک لطیفه ای تبدیل شده همراه با تلخندهای فراوان!

آیا وقتی که ما می دانیم موضوع برق رفتن در کشور امری طبیعی است پس چرا به فکر این مطلب نیستیم که این مشکل برای ما هم هست ؟ این چراغ برای ما هم خاموش می شود ! و سپس به هنگام خاموشی با شمعهایی نه چندان مرغوب به فکر روشنایی هستیم.

آیا در این رشته فکری که در آن تمرکز حرف اول را می زند ، به هنگام خاموشی و گرم شدن سالن ، بازیکنان باید گرما و دود حاصل از سوختن شمعها را هم تحمل کنند؟ آیا باید مدام به این فکر باشند که دست و یا پیراهنشان در معرض برخود با شمعها نباشد ؟ آیا رفتن برق در مسابقات رده های سنی آسیا ما را وادار به حرکت نکرد ؟ حیف نبود در کنار آن نتایج درخشان در موضوع میزبانی سرافکنده باشیم؟ آیا افرادی که مسابقات هفتگی را به خاطر خاموشی ترک می کنند ، بی انگیزه نمی شوند ؟ آیا هدف پیشرفت است؟ آیا مساله ای که با هزینه ای کم قابل حل می باشد نباید حل شود که این تبعات را در پی نداشته باشد ؟ آیا همچنان از یک سوراخ ۲ بار گزیده می شویم؟ آیا با تهیه یک موتور برق یا یک هزینه کلی تر و مفیدتر و ایجاد برق اضطراری نمی توان حرکتی کرد؟

به امید آنکه روزی فعالیتهای ما مفید و دلسوزانه باشد.

و مشکل شطرنج ما این مسائل نباشد.

در آخر یکسری از عکسهای مسابقات هفتگی فدراسیون در تاریخ ۲۱/۳/۱۳۸۸ را مشاهده خواهید کرد که به خاطر خاموشی در دور پنجم خاتمه یافت.!