استاد بزرگ بودن لذت بخش است
همه چیز از7 سالگی ام شروع شد. در واقع هفت سالگی آغاز دوره جدیدی در زندگی من بود. شطرنج را در همان زمان آغازکردم. در نه سالگی توانستم مقام سوم قهرمانی بزرگسالان كشور را به دست آورم و در یازده سالگی مقام استاد بزرگی فدراسیون جهانی شطرنج را کسب کردم. تمرین های زیادی انجام می دادم و به تدریج توانستم مقام های خوبی به دست بیاورم. عنوان نخست مسابقات غرب آسیا، عنوان نخستین استاد بین‌المللی بانوان ایران و مقام اول زیر 16 سال آسیا از آن جمله مقامها بودند.
من نفر سوم مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا در رده‌ی انفرادی و 4 بار قهرمان مسابقات بزرگسالان ایران شدم اما خاطره انگیز ترین مقامی که کسب کردم در مسابقات المپیاد جهانی شطرنج در اسپانیا بود که توانستم عنوان استاد بزرگی را برای نخستین بار در میان زنان ایران به خود اختصاص دهم.
استاد بزرگ شطرنج مقامی است که هر کسی موفق به گرفتن آن نمی شود. در مسابقات المپیاد جهانی نیز همه‌ی شطرنج بازان مطرح دنیا (مردان و زنان) سعی می‌كنند، در قالب تیم‌های ملی خود و یا تیم‌های دیگر كشورها حضور داشته باشند؛ من در این مسابقات با حریفان مطرحی بازی كردم كه مهم‌ترین آنها استاد بزرگ بلغاری «استفانف» و بعد هم شكست استاد بزرگ هلندی بود كه شانس مرا برای كسب مقام استاد بزرگی بسیار بالا برد.
در این مسابقات كه با 5 استاد بزرگ خانم و 5 استاد بزرگ و بین‌المللی مردان انجام می‌شد، با شكست استاد بزرگ مردان موفق به كسب نُرم استاد بین‌المللی مردان نیز شدم و این نخستین بار در ایران بود كه یك خانم درجه‌ی استاد بین‌المللی مردان را نیز كسب می‌كرد.
در سطح جهان تعداد محدودی از افراد این مقام را كسب كرده‌اند؛ البته این عنوان در روسیه بیشتر از بقیه كشورهاست. ولی در آسیا به غیر از هند، ایران و اطراف آن تا كنون كسی این مقام را كسب نكرده است.